Գեղեցկացրեք շրջապատող միջավայրը մեր օգնությամբ...

Այս խոսքերը բազմիցս հնչում էին վարդապետ Կոմիտասին նվիրված քննարկման ընթացքում:

Կոմիտասի երգը զենք է` ուղղված հայ ոգու ներքին և արտաքին թշնամիների դեմ: Ուղղված փոքրաքանակ ազգերին վերևից` եվրոպական կամ այլ սնոբիզմի դիրքերից նայող ազգերի ու պետությունների դեմ: Կոմիտասի երաժշտությունը իր մեղմիկ հնչողությամբ կարողացավ և այսօր էլ իզորու է անել այն, ինչ անկարող ենք անել մենք` մեր ժամանակներին բնորոշ ունայնության հորձանուտում. պահպանել հայկականության իսկական արժեքները և պաշտպանվել էժանագին մշակութային էքսպանսիայից` և’ դրսից, և’ ներսից:

 Երաժշտական զոմբիացման այժմյան «գրոհային համազարկերը, անցնելով Կոմիտասի արժեքային խառնարանով, մեր աչքի առաջ փոշիանում են և չքվում ազգային ինքնամաքրման հոսանքի ջրերում:

Սակայն դրա համար պետք են այդ ամենը անողները. ազգի մտավոր, հոգևոր, մշակութային հայրերը, մտահոգ, ուշիմ, համբերատար:

Մենք սպասում ենք նրանց:

Որովհետև այսօր արդեն չկան ֆրանսացի Կլոդ Դեբյուսիի չափերի հզոր հսկաներ, որոնք իրենց մեջ ուժ ու վեհություն կարող են գտնել ծնկի իջնելու` անհայտ երկրից եկած համեստ, փարիզյան բեմում միայնակ երգող վանականի հանճարի առջև:

Կոմիտասի երաժշտությունը ժամանակային խնդիր չունի: Այդ մենք ունենք խնդիրների կծիկ` մեր ժողովրդի ծնունդ և մեզանից առայժմ հեռացող հանճարին արժանի լինելու հարցում:                            

                                                                                                                                                                           menqhayenq.am